Υπάρχει ένα φαινόμενο που χωρίζει την κοινωνία και δηλητηριάζει τις σχέσεις μας, κι όμως οι περισσότεροι δεν το ξέρουμε με το όνομά του: λέγεται κοινωνικός αυτοματισμός.
Τι σημαίνει αυτό; Είναι ο μηχανισμός που μας στρέφει τον έναν απέναντι στον άλλον, αντί να κοιτάμε την πραγματική αιτία των προβλημάτων μας. Μας κάνουν να πιστεύουμε ότι για την κρίση φταίει ο διπλανός μας. Έτσι καλλιεργείται η καχυποψία και χάνεται η αλληλεγγύη.
Παραδείγματα βλέπουμε καθημερινά:
-
«Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι βολεμένοι και τεμπέληδες».
-
«Οι εκπαιδευτικοί δεν δουλεύουν».
-
«Οι πρόσφυγες παίρνουν τις δουλειές μας».
-
«Οι συνταξιούχοι κοστίζουν ακριβά».
Όλα αυτά είναι στερεότυπα που βολεύουν κάποιους, γιατί έτσι εμείς μαλώνουμε μεταξύ μας και ξεχνάμε ποιοι πραγματικά παίρνουν τις αποφάσεις.
Στην καθημερινότητά μας συχνά πέφτουμε θύματα ενός μηχανισμού που ονομάζεται κοινωνικός αυτοματισμός. Είναι η λογική που μας βάζει να κατηγορούμε ο ένας τον άλλον για τα προβλήματά μας, αντί να δούμε τις πραγματικές αιτίες. Έτσι χάνονται η αλληλεγγύη και η εμπιστοσύνη, κι εμείς μαλώνουμε με τον διπλανό μας, ενώ οι ισχυροί μένουν στο απυρόβλητο.
Αυτό δεν ισχύει μόνο στη σχέση επαγγελματιών και καταναλωτών. Ισχύει και μεταξύ των επαγγελματιών. Πόσες φορές ακούμε: «ο τάδε έχει πιο φτηνές τιμές, μου κλέβει τη δουλειά», «ο άλλος πήρε καλύτερη θέση στην αγορά», «εκείνος έχει περισσότερη πελατεία». Αυτή η καχυποψία μάς κάνει να βλέπουμε τον διπλανό επαγγελματία σαν ανταγωνιστή ή ακόμα και σαν εχθρό.
Όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Όλοι δίνουμε τον ίδιο αγώνα: να κρατήσουμε ζωντανές τις δουλειές μας, να σταθούμε όρθιοι σε δύσκολες εποχές, να μεγαλώσουμε τις οικογένειές μας με αξιοπρέπεια. Όταν αντί να συνεργαζόμαστε, τρωγόμαστε μεταξύ μας, το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να γινόμαστε όλοι πιο αδύναμοι.
Η δύναμη βρίσκεται στη συνεργασία. Όταν οι επαγγελματίες ενώνουν τις δυνάμεις τους, δημιουργούν καλύτερες υπηρεσίες, πιο υγιή ανταγωνισμό, δυνατότερη τοπική αγορά. Κι όταν οι επαγγελματίες στηρίζουν ο ένας τον άλλον, κερδίζουν όλοι – κι αυτοί και οι καταναλωτές.
Γι’ αυτό είναι ώρα να αφήσουμε στην άκρη τον κοινωνικό αυτοματισμό που μας χωρίζει. Να δούμε τον συνάδελφο όχι σαν αντίπαλο, αλλά σαν συνεργάτη. Και να θυμόμαστε ότι όσο πιο ενωμένοι είμαστε, τόσο πιο δυνατή είναι η Επανομή.
Τσιούλας Νίκος
Πρόεδρος Συλλόγου Επαγγελματιών Επανομής